What's New? - Page 78 of 156 - theonearmedcrab.com

02. the itinerary

Blog entries

As always, we have a plan. We have not arranged anything, except for our tickets to and from Teheran, but we have a plan. Using a variety of busses, trains and taxis – and whatever other means of transport we find – we will, after a few days Tehran, first travel north, to Tabriz, and then back south along the Kurdish area bordering Iraq. We are talking old Christian churches, mosques, bazaars, but also picturesque villages, almost dried-up salt lakes, high mountains and scenic train rides here. In Ahvaz we’ll take a plane to Shiraz, southwards, a beautiful city in its own right, and also the base for exploring the fabled city of Persepolis, ruined by Alexander the Great 2500 years ago, but still a highlight of a trip to Iran.

We then make our way further south to Bandar Abbas at the entrance of the Persian Gulf, the Strait of Hormuz, from where we head inland again, into the Iranian desert. Firstly to Bam, badly damaged in an earthquake 15 years ago, but still impressive enough to warrant a visit, and then west to Kerman and Yazd, one of the most picturesque desert towns in the country. On to Isfahan, perhaps the best-known city in Iran on account of its spectacular architecture, and to Kashan.

By then it is early October, and time for Ashura, a holy festival, for which we will try to be in Bijar, further northwest. And the last week we spent around Teheran again, exploring things like the intriguingly-named Assassin Castles, and some more mausoleums and palaces. And finally back to Teheran, eight weeks after we arrived.

This program, varied as it is, still misses out on some of the Iranian highlights. We won’t go to Mashad, one of the most holy cities, in the northeast, just because there is not enough time to do everything we want. We skip Kish Island in the Persian Gulf, reputedly the Iranian beach and shopping paradise, where Islamic rules are slacker than on the mainland: most of the stuff for sale is cheap Chinese imports, and despite its fame as beach resort, men and women can still not swim together, and female headscarves can only be shifted backwards a bit, not dropped all together.

But there is enough left to explore and enjoy. I’ll try to regularly update the travelogue, with our usual background info., observations, and views, hopefully once again enlightened by a generous supply of photos.

next: our arrival and ‘kidnapping‘ in Iran

01. the Iran plan

Blog entries

Many years ago we identified Iran as one of these exotic yet largely unknown places that we would have to visit, one day. But by the time we became serious about the idea, Iran was in quite some disagreement with most of the rest of the world, especially the West of the world – where we come from, too. Not that that would normally stop us from a journey, but with the disagreement being about the development of nuclear capacity, we decided to postpone our visit: you just don’t want to be in the wrong place at the wrong time, and to travel around Iran when, for instance, the Israelis decide to pre-emptively strike a nuclear reactor there.

Things have turned for the better now, with a broad agreement about Iran’s nuclear plans in place, international sanctions lifted, relations somewhat improved, and less chance of a freak accident happening. So time to go, before the place turns into the next popular tourist destination!

Well, perhaps just not yet, that about ‘the next popular tourist destination’. Everywhere we talk about our plan, we are met with disbelief. Why Iran? What on earth are you going to do there? And most of all, is it far not too dangerous there?

Why Iran? Because it has a 5000 year history, for much of it as a far more advanced society than Europe. Because there are hundreds, if not thousands of traces left of this history, from ancient palaces and Zoroastrian temples to some of the most splendid Islamic architecture of the world. Because the country has the impressive snow-peaked Zagros Mountains as well as extensive, and beautiful deserts, and a Caspian and a Persian Gulf coastline. Because there are modern, well connected cities, like Teheran, as well as primitive, troglodyte villages hidden in the remote Northern hills and nomads camping in tents. And because the Iranians, according to everybody who has been there, are actually one of the friendliest, hospitable people in the world. What are we going to do there? See it all. Experience this exciting culture. Two months.

And what about safety? Iran is surrounded by all the trouble spots of the world, Pakistan and Afghanistan to the east, Iraq and Syria to the west, as well as Turkey, and the Azeri-Azerbaijani conflict on its north-western border. Yet, Iran is not at war, and doesn’t seem to have suffered any terrorist attacks. And with a certain amount of common sense, like avoiding the most sensitive border regions, it should not be too difficult to stay out of trouble.

Are there no draw-backs at all? Well, of course: a woman’s head needs to be covered in public in Iran, so Sofia has collected a range of matching scarfs, with which she has started practising at home. A language barrier, Farsi is wholly unknown to us. Yet, it wouldn’t be the first time we need to improvise on communication. No alcohol for two months, officially unavailable, and if somehow illegally procured, undrinkable – at least that is what other travellers have said. But look at it from the bright side, we may actually loose some weight. And there is nothing wrong with respecting another culture, no?, like we expect those coming here to respect ours.

So Iran it is going to be. Watch this space, if only to see whether I manage to upload further travel posts to this blog. Internet seems to be another drawback of Iran, with haphazard connectivity and the occasional site blocked.

next: We have sort of an outline of the trip.

Expressionism in Museum De Fundatie

Gallery

Jan Wiegers’ “Nude with parasol” is part of the exhibition, but does not really belong, as it was painted only in 1953

Impressive exhibition of German expressionism in the regional Museum De Fundatie, in Zwolle, The Netherlands, with all the big names – Macke, Kirchner, Pechstein – included

In Spring/Summer 2016 Museum De Fundatie organized a unique exhibition of expressionist paintings, under the title The Wild – Expressionism of the ‘Brucke’ and ‘Der Blaue Reiter’. About 100 works, some from the permanent collection of the museum, and many others from what looks like several small German museums, and from German galleries – . ie not something you would easily see all together -, have been brought together giving an overview of this exciting phase in art development. Big names are there, like Macke, Pechstein and Kirchner, but also several artists I had never heard of (which, by the way, not necessarily means a lot)

August Macke is firmly part of the expressionists; “Seated Nude with Cushion” (1911)

The exhibition is set up by theme, boats together, nudes together, portraits together etc., which I am not sure does the subject much good. Also, lightning is not always very good, especially in the smaller rooms. Nevertheless, the collection of paintings on display is really great – too many to show here, but just a small selection.

Kirchner was also, earlier in 2016, subject to a separate exhibition in The Netherlands, in the Singer Museum in Laren.

another Macke is the lovely “Promenade in blue and green” (ca. 1913)

well-represented is Karl Schmidt-Rottluff, here with “Boats on the Beach” (1922)

another boat scene is from Max Pechstein, “Returning Ships” (1919)

main proponent of the ‘Brucke’ was Ernst Ludwig Kirchner: “Village with Blue Roads” (1916-1920)

another Kirchner is “City Tower” (1911)

Russian exile Alexej von Jewlensky is also well-represented, this is “Girl with Red Bow” (1910)

and Kirchner again, “Portrait of Gerda” (1914)

not all is painting, this is chalk on paper, Macke’s “Meeting” (1913-1914)

and one of my favourites, Erich Heckel’s “Women bathing” (1914)

Castle Nijenhuis of the Museum De Fundatie

Gallery, Locations

a remarkable scultpure, “Ins Blau”, in the garden of Castle Nijenhuis, by David Bade

As the second location of Museum De Fundatie, Castle Nijenhuis provides a further glimpse of the permanent collection, as well as an exciting and varied sculpture garden

The second half of Museum De Fundatie is this medeaval castle between the small villages of Heino and Wijhe, half an hour’s drive outside Zwolle. The castle itself contains mostly paintings from the museum’s permanent collection. Quite a variation in styles and ages, I selected a few paintings from Belgian artist Gustave de Smet – personal favourites on the day.

Gustave de Smet: “Girl with Plait”

Gustave de Smet: “Townscape”

Gustave de Smet: “Wintery Scene”

the castle, with several sculptures in the garden in front

another part of the castle’s garden

Hedwig Zweerus-Weber: “Monogram”

Fritz Koenig: “Zwei I”

Outside the castle the extensive gardens are home to a sculpture collection, from modern to contemporary. Some parts are more conservatively displayed, with sculptures along well-manicured lawns, and in other areas room has been created for several remarkable large-scale contemporary works.

A great opportunity to wander around inside and outside a real castle, and at the same time enjoy a broad and exciting art collection.

Heringa and Van Kalsbeek made this intriguing work, “Prolong”

installation sculpture “House of the Art Collector”, from Pjotr Muller

Museum De Fundatie

Gallery, Locations

characteristic Karel Appel: “Head”, in Museum De Fundatie

Lovely museum in Zwolle, The Netherlands, actively organising ambitious exhibitions next to their impressive permanent collection, which consists mainly of modern and contemporary art

I have a couple of favourite museums in The Netherlands, and one of them is Museum De Fundatie, in a beautiful building in the old Hanse town of Zwolle (in itself worthwhile a stroll around). The museum has a very interesting own collection, which in fact is made up from several private and public collections, managed by the museum. As far as I can make out most of the collection, of a changing part of which is always on display, is of modern art – defined as 20^th Century and later -, display.

On this page some of my favourite paintings, for as far I have seen the permanent collection of the museum in the several visit in made.

Raoul Dufy: “Rong-Point des Champs-Elysees in Paris”

Max Pechstein: “Landscape with Rising Sun”

lovely abstract "La Figure Flear" by Maria Manton

lovely abstract “La Figure Fleur” by Maria Manton

Belgian Frits van den Berge’s “Two Figures”

Joan Miro: “Derrière le Miroir”

Corneille: “Plain Inhabitée”

depiction of “Polder” by Dutch painter Eugene Brands

A second museum location is in a medieval Castle, called Nijenhuis, in between the small villages of Heino and Wijhe, half an hour’s drive outside Zwolle. Inside, a more substantial part of the museum’s own collection is on display, also covering more than just modern art. The real treasure, however, is the castle’s extensive garden, which is used to display the extensive sculpture collection (as well as some pieces that belong to Museum Beelden aan Zee in The Hague).

In addition, the museum is active in organizing special exhibitions, and thanks to their excellent contacts, they regularly manage to come up with something extraordinary. Like, in 2016, the Wild – Expressionism of “Brucke” and “Der Blaue Reiter”.

a monumental painting by Dutchman Jan Cremer, called La Guerre Japonaise”

Mandalay

Locations

watch tower on the wall of the Mandalay Fort

The old Myanmar capital is, as so many other places here, quite run down, but is surrounded by fascinating ‘deserted cities’, full of temples and pagodas, also in various states of disrepair.

the wall and moat of the Mandalay Fort

Mandalay is the old capital of Myanmar, before Yangon got promoted by the British. ‘Old’ in this respect is relative, because the city was only founded in 1857, so served as capital for barely 30 years, yet, the city, the second largest in Myanmar is still an important cultural centre. Mandalay itself has little to offer: the local palace, home to the last royal dynasty of Myanmar, defeated by the Britsh in 1885, has been heavily restored, and all other buildings in the city are in various stages of disrepair. The Mandalay Fort, which was constructed in the 19^th Century but burnt out after WWII fighting between the Brits and the Japanese, is impressive from the outside. However, its restoration – mostly using convict labour – has produced awful results, as so often in this country.

Ava pagoda, in pretty good shape for a deserted city ruin

detail of the Ava pagoda, and all the little pagodas

the side of a temple in Ava

village woman with woven basket

entry to a temple in one of the deserted cities

another temple, same deserted city (I don’t know the name)

children playing in between the deserted pagodas

a stupa, overgrown, in one of the deserted cities

another pagoda, corrugated iron roofs decorated

deserted pagodas in a deserted city

impressive structure, protected by stone lions

The main reason to come to Mandalay is to visit some of the fabled old cities that surround the town on both sides of the Irrawaddy River. These vary widely, some being not more than a collection of old, crumbling buildings, like Ave, and others vast sites of ruins, with villages in between. Across the river from Mandalay is the deserted city of Sagaing, this one with its stupa structures all rebuild, restored or repainted. Temples and pagodas scattered around; quite impressive, especially if you take the trouble to climb to the top of the hill here, which provides a view over the surrounding collection of abandoned religious real estate.

pagodas on Sagaing Hill, and the way to the top

the view from the top of Sagaing Hill

small fishing canoes along the Irriwaddy River

a stone tower in the middle of nowhere, part of one of the deserted cities

Bagaya Kyaung, the wooden monastery

wooden pillars of the Bagaya Kyaung

outside the wooden temple Bagaya Kyaung

the wooden bridge near Amarapura

the bridge is being used

young woman on the bridge

and a canoe being used

Of particular interest are the wooden buildings. At Amarapura, just outside Mandalay, a 1200 m long wooden bridge across a tributary, attractive village on one side, leads to a reasonably original temple complex, Kyauktawgyi Paya. A little further is the wooden monastery of Bagaya Kyaung, an incredible structure and proof of intricate workmanship, and still in good shape, both in terms of construction as well as religious activity.

Great place to wander around for a few days, and explore the country side, as a preparation for a visit to Bagan, the temple complex further downriver.

to: Bagan

to: Yangon

back to the Map

the British-built bridge at Mandalay, long the only bridge across the Irrawaddy River

Yangon

Locations

the Shwedagon Paya in Yangon

Except for the spectacular Shwedagon Paya – temple, pagoda, stupa -, Yangon is a pretty run-down city.

Yangon is Myanmar’s capital city, but only since a little over a hundred years. When the British invaded to protect their colonial borders from the tribal infighting that dominated the Burmese society in the 19^th Century – how do you protect your colonial boundaries? By expanding your colony! -, they made Yangon the capital in 1885. With their proverbial language skills, they corrupted its name to Rangoon, but this has since been rectified again.

another monk, contemplating

one of the four entrances to the Shwedagon Paya complex

decorated temple building inside the complex

one of the buildings inside the Shwedagon Paya complex

two more temples inside the complex

the Golden Pagoda itself

All the more surprising, then, that Yangon, initially not more than a small town, is home to several very old Buddhist structures, of which by far the most important is the Shwedagon Paya, also called Great Dragon Pagoda or Golden Pagoda. Legend has it that this most sacred of Myanmar temples is over 2600 years old, making it the oldest Buddhist building on earth, although most historians think the original complex dates from somewhere between 6^th and 10^th Century. Furher additions were made in the 14^th and 15^th C., and the current stupa dates from the 18^th C. The compound with the Pagoda, together with the no less than 82 other buildings, is situated on a hill just north of downtown Yangon, and is immaculately clean and well kept. An oasis of peace.

the marble floor inside the Shwedagon Paya

women pilgrims

and three male pilgrims, or monks

food stall in the market

fish in the Yangon market

red peppers in various forms

rice baskets

For the rest Yangon is a dilapidated city. Streets are lined with run-down, colonial buildings, poorly maintained. There is little else attractive in Yangon, or it must be the Boyang Augn market, a huge, mainly indoors affair.

Outside Yangon, at the end of a road that leads to Kyauktan, is the Yele Paya, or Mid-River Pagoda, situated on a tiny little island in a tributary of the Yangon River. Once again, legend claims an unlikely 2300 years of history for this complex, yet, I haven’t been able to find more realistic information on this temple, interesting, but by far not as spectacular as the Shwedagon Pagoda.

to: Mandalay

to: Bagan

back to the Map

boats at the river, near the Yele Paya

the Yele Paya, on an island in the river

a water tanker in a village outside Yangon

de Yangzi River

Articles

the entry to one of the Three Gorges – miserable weather

Een reisje over de Yangzi River, met als hoogtepunt de beroemde Three Gorges, wordt een stuk avontuurlijker op een Chinese boot, met all Chinese karakteristieken van dien.

De volgende bus, die van Dazu naar Chongqing, zag er zo mogelijk nog dubieuzer uit, maar uiteindelijk ging die niet een keer kapot. Chongqing is op zich zelf staande municipality, binnen Sichuan, en heeft zo’n 40 miljoen bewoners, in de stad en de omliggende woonwijken en dorpen. Hoewel de stad zelf ook vast wel het één en ander te bieden heeft, waren wij hier toch vooral gekomen om onze boottocht op de Yangzi River, en door de Three Gorges, te regelen – Chongqing is de uitgelezen plaats daarvoor.

market in Chongqing

Chongqing is full of stairs

another Chongqing street, and miserable weather

small temple in Chongqing

temple decoration

De Yangzi River, in het Chinees ook Chang Jiang genoemd, wat Lange Rivier betekent, is zo’n 6400 km lang, van de bergen in Tibet naar miljoenenstad Shanghai. Lange tijd was het navigeren van de hele rivier onmogelijk, vanwege de stroomversnellingen over een afstand van 200 km door wat bekend werd als de Three Gorges – de Drie Kloven. Maar in de 1950s werden de laatste rots partijen opgeblazen, en sindsdien is het mogelijk voor grote schepen, en toeristen ferries, om het hele stuk van Chongqing tot de East Chinese Sea af te leggen – al zullen weinig touristen verder dan Wuhan gaan, downstream wordt het tochtje erg saai.

‘De boot nemen’ is kort voor een uur lang lastig gevallen worden door lokale tour operators, die hun waren aan je willen verkopen, vervolgens een boot uitzoeken (prijzen zijn fixed, dus het enige verschil is de kwaliteit van de boot, en dat moet je dan maar van de foto’s afhalen), dan de volgende dag merken dat de boot die je uitgezocht hebt helemaal niet gaat, en de betreffende tour operator gewoon stond te liegen, vervolgens ruzie maken om je geld terug krijgen, dan in alle haast een andere boot opzoeken, en een nieuwe ticket boeken, en dan het sterke vermoeden hebben dat je nog steeds op dezelfde, inferieure boot zit als je de dag daarvoor aangesmeerd was. Drie dagen downriver, eindpunt Wuhan.

traffic on the Yangzi River

a ferry crossing the river

also, abundent smaller traffic

this is the type of boat we traveled on; top floor is first class

one of the boatmen

O ja, ik vergat te zeggen dat we de Three Gorges op z’n Chinees wilden doen. Je kan natuurlijk ook gewoon een tour boeken vanuit Beijing, en dan luxueus op een Holiday Inn cruise drie dagen CNN en videos kijken. Onze idee was dat, op een Chinese boot, couleur locale, onze trip wat ‘avontuurlijker’ zou zijn, met al z’n voor en tegens. Zo was er natuurlijk niemand die Engels sprak, en, in alle eerlijkheid, ons Chinees is nou niet bepaald geweldig. En ook leek het alsof er niemand ooit eerder een buitenlander had gezien, maar goed, je raakt gewend aan dat staren, en, anyhow, na een dag wordt dat wel minder. Aangezien we eerste klasse reisden (er zijn ook aan de Chinese vorm van communisme enige beperkingen) genoten we een redelijk comfort, een cabine voor ons twee met een prive badkamer en WC. Met name dat laatste is erg plezierig, Chinezen zijn nu eenmaal niet erg goed met gemeenschappelijke badkamers en WCs, en ik moet er niet aan denken hoe de dek-klasse sanitaire voorzieningen er na drie dagen uitzien.

passing a big city, Wanzhou

jolly appartment building with river view, Wanzhou

boats along the side of the river

fright being loaded, our boat takes everything that earns money, not only tourists

Een ander aspect van ons avontuur was het ervaren van de Chinese mentaliteit als het gaat om in de rij staan, ergens op wachten, anderen voor laten gaan – basis vormen van beleefdheid etc., van die dingen die wij in onze jeugd bijgebracht krijgen (en die al dan niet blijven hangen op latere leeftijd). De Chinese mentaliteit kan worden samengevat in twee woorden: Number One. Wij zouden dit vertalen in ikke ikke ikke en de rest kan stikken, en dat is zo ongeveer letterlijk wat er gebeurd met de zwakkeren, de minder brutalen, enzovoort. Bij het inschepen voor lokale excursies worden kinderen van loop-planken geduwd, oude mannetjes werden onder de voet gelopen, en dat allemaal alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Culturele verschillen, zeggen wij dan maar (en we passen ons snel aan….).

Behalve dit soort ervaringen was de trip zelf heerlijk relaxed. De Chinezen aan boord (dat is dus iedereen behalve wij twee) zitten de hele dag Majong of kaart te spelen, en alleen als over de intercom wordt aangekondigd dat er buiten wat te zien valt, komen ze en masse naar het voor- of achterdek, om als een gek foto’s van elkaar te maken. De rest van de dag hadden we het voordek, gereserveerd voor eerste klas passagiers, voor ons zelf, heerlijk in het zonnetje zitten, genieten van het landschap, boekje lezen, biertje drinken, kortom, niet erg veel stress. Zo af en toe legt de boot aan, om een tempel te bezoeken of een excursie met een kleinere boot op een zijriviertje te maken. Drie keer per dag wordt er eten geserveerd, waarvoor je een bonnetje moet kopen, en dan je weg naar het uitgifte luik moet vechten (pas na een dag kwamen we er achter dat er ook een 1^ste klasse restaurant was, waar één en ander iets geciviliseerder ging). Het ging eigenlijk alleen de laatste dag bijna mis, vanwege de drukte op de rivier. Bij verschillende excursies had de boot wat vertraging opgelopen, dus in plaats van vrijdag namiddag kwamen we pas op zaterdag twaalf uur in Wuhan aan, nog net op tijd om ons vliegtuig van twee uur naar Beijing te halen. Dat zal ongetwijfeld over de intercom omgeroepen zijn, maar ging natuurlijk geheel aan ons voorbij, en er was ook niemand die ons iets kon uitleggen. Je wilt een lokale ervaring, of je wilt het niet!

smaller boats line up to provide excursions into side rivers, here to the what was called “the small gorges”

there are several temple visits in the tour program

not necessarily old, or beautiful, but significant for the Chinese tourists on board

view from the upper floor of the pagoda

entry to another of the gorges – still miserable weather

working site at the Three Gorges Dam

building the docks at the Three Gorges Dam

Overigens is de Three Gorges de site voor een enorme dam, die inmiddels (enkele dagen nadat wij erdoorheen gevaren zijn) gedicht is, dus we waren nog net op tijd om de site te zien (de boten worden sinds een week of twee, drie omgeleid, door een speciaal gebouwd kanaal). De site is inderdaad indrukwekkend. Zoals alles in China gebeuren dingen in het groot; zo zijn enkele van de gevolgen van de dam het onderlopen van duizenden historische plekken, de relocatie van meer dan een miljoen mensen en nog meer van dat soort dingen. De ecologische gevolgen zijn, zoals wel vaker in dit soort gevallen, vrij slecht gedefinieerd, maar het lijkt zeker dat het te ontstane meer van gigantische afmetingen een significant vochtiger effect op het klimaat zal hebben. Niemand weet echter hoe groot dit meer gaat worden, en hoe snel dit zal ontstaan. Als altijd in dit soort debatten zijn er twee extreme kampen, de een wijst naar de nadelen, voornamelijk cultureel-historisch en ecologisch, en de ander benadrukt de voordelen (flood control downstream, waar nu nog jaarlijks duizenden mensen omkomen als gevolg van overstromingen – zoals ik al zei, alles is grootschalig in China -; energie opwekking in een land dat een gigantische energy gap tegemoet ziet, vanwege de enorm snelle economische ontwikkelingen; betere bevaarbaarheid van de rivier, tussen Chongqing, de grootste stad van China met zo’n 40 miljoen mensen in Greater Chongqing, en Shanghai, aan de monding van de Yangtze, etc. ect).

Wat er ook gebeurd, wij hebben het inmiddels gezien, en, wat eigenlijk net zo belangrijk was gedurende deze trip, we hebben vastgesteld dat reizen in China niet zo moeilijk is, dus dat doen we meer.

children at the river bank

I have a weak spot for laundry

Dazu

Articles

a sculpture at the entrance of the Dazu Buddhist caves

Dazu is één van de Chinese steden met Boeddhistische grotten, prachtig beschildert; er komen, met de lokale bus, heeft enig voeten in de aarde!

Van Chengdu is het zo’n zes uur rijden, met een lokale bus, naar Dazu, een klein plaatsje dat zijn boven- normale welvaart te danken heeft aan nabije Boeddha caves. Dit zijn uitgeholde, man-made grotten die zo’n duizend jaar geleden met Boeddha images beschilderd zijn. Een geschatte 50,000 afbeeldingen zijn verdeeld over Bei Shan (North Hill) en Baoding Shan (Precious Summit Hill), in niches, onder overhangende rotsen en in de grotten zelf. Prachtig, en de moeite van de trip waard.

the entrance of the Baodin Shan caves

a thousand Buddha image in Baoding Shan

more intricate sculptures (Baoding Shan)

little pagoda at Bei Shan cave location

inside the pagoda temple of Bei Shan

another decorated cave in Bei Shan

sculpture and image in one of the Bei Shan caves

further intricately decorated caves (Bei Shan)

De lokale bus reis naar Dazu is een avontuur op zich. De bus zag er al niet zo betrouwbaar uit, maar goed, wat doe je als er maar één bus gaat. De video keuze, onderweg, was erg teleurstellend, en de drankjes die geserveerd werden, lieten ook het een en ander te wensen over. En airconditioning was ofwel aan, of uit – dat wil zeggen, de ramen waren of open, of dicht. Buiten Chengdu bleek dat China het voortouw neemt in de pogingen om CO2 emissie te verminderen. Zodra de bus een heuvel over is, gaat de motor in z’n vrij, en freewheeled de bus omlaag. Ongetwijfeld een energie-besparende techniek, maar het voelt niet zo robuust, als je in de bus zit. Na een uurtje rijden werd duidelijk dat de bus inderdaad niet erg betrouwbaar was, en onze eerste break-down was een feit. Credit where credit is due, de bemanning van de bus (een chauffeur, een dame met in het begin wat onbestemde taak, en een kaartjesverkoper, die later ook chauffeur bleek te zijn) had de situatie onmiddellijk onder controle. De dame met onbestemde taak bleek de gevaren-driehoek te bemannen, en de kaartjesverkoper, die later ook chauffeur bleek te zijn, hield het luik open om de chauffeur, die nu bleek ook monteur te zijn, bij de motor te laten. Toegang tot de motor is van binnenuit, maar dat betekent dat eerst een volksverhuizing plaats moet vinden, want het luik dient niet alleen als luik, maar ook als zitplaats, slaapplaats en bergplaats. Dus degenen die op het luik zitten maken degenen die op het luik slapen wakker, en dan verplaatsen ze gezamenlijk al die koffers en dozen die op het luik opgestapeld zijn. Goed, om een lang verhaal kort te maken, de reis werd nog drie keer onderbroken vanwege een motorstoring, en het proces van gevaren-driehoek, volksverhuizing en reparatie ging iedere keer soepeler.

naar: Chongqing, de Yangze River en de Three Gorges.

a street in Dazu

Dazu porters waiting for work

Chengdu

Articles

laundry in a Chengdu courtyard

Chengdu is een enorme stad, maar het centrum is eigenlijk net een dorp, alhoewel een vrij chaotisch dorp; markten, restaurants en lawaaierig verkeer, en buiten de stad heuse panda beren.

street in a Chengdu park

Het restaurant waar we neerstrijken doet alleen aan buffetten. Waarbij je wel zelf je eten moet koken. We krijgen een pot op tafel, half hete soep en half kokende olie, waar de rode pepertjes vrolijk op ronddrijven. Bij het eigenlijke buffet herkennen we eigenlijk niks. Nou ja, iets dat op een paddenstoel lijkt, en nog wat groente, maar voor de rest is alles onbekend. We scheppen een bordje op, lopen terug naar ons tafeltje en beginnen onze aanwinsten afwisselend in de soep en de olie te gooien. Zoveel is wel duidelijk, dit is een soort fondue, maar wat nou precies waar in moet, geen idee. Conversatie met de bediening is enigszins gelimiteerd vanwege de taalbarrière, maar al gauw komt er een dame achter ons staan, die af en toe geroutineerd met haar stokjes de stukjes weer uit de olie vist en op ons bord deponeert. ‘Zo is het wel goed’, lijkt ze te willen zeggen. En ze heeft gelijk. Wat wellicht maagwand is, is heerlijk knapperig geworden in de olie. Allerhande andere ingewanden smaken ook verrassend lekker, na een soep- of olie-dipje, en een willekeurig sausje, waarvan er ook vier of vijf op tafel staan. Wel wordt het, na de olie en een sausje, steeds lastiger de steeds slipperiger etenswaar met chop sticks naar binnen te werken. En ook voelen we na verloop van tijd onze lippen niet meer, die rooie pepertjes zijn toch wel heel erg scherp.

Chengdu street market

the meat market, outside

ducks and chicken, stall just on the pavement

more meat

and nuts and pulses from the back of a bicycle

and sales from bicycle mounted baskets

delivery of coal, for heating and home cooking

Ons eerste reisje in China was naar Sichuan, één van de provincies in het binnenland. En Sichuan staat bekend om zijn keuken, doorgaans iets dat aan ons wel besteed is. Chengdu, de hoofdstad van de provincie, is vol met markten waar van alles gegeten kan worden, maar er zijn ook honderden kleine restaurantjes, zoals ons fondue buffet – officieel Sichuan Hot-pot geheten -, waar we de eerste avond terecht gekomen waren. En waar we inderdaad heerlijk gegeten hebben, al weten we nog steeds niet precies wat het nou was.

Maar eten is niet het enige dat Chengdu te bieden heeft. De stad is ook één grote markt, en zodra je in de kleinere straatjes terecht komt is er van alles te koop, in wat voor een vorm dan ook. Met name de food market is bijzonder aantrekkelijk. De Chinezen zijn geobsedeerd met de versheid van eten, dus ze zullen eigenlijk alleen maar levende beesten kopen. Levende paling, gaat zo de plastic zak in, en hangt vervolgens te wriemelen aan het fiets stuur. Garnalen en krabbetjes, de scharen gelukkig afgetaped, gaan ook levend de plastic zak in (en, later, de pan, neem ik aan). De kip of eend wordt wel voor je ogen afgeslacht, maar alleen als je dat vraagt. Al met al een, letterlijk, levendig geheel, dus. En daartussen staan allerhande stalletjes met etenswaren, die allemaal even lekker ruiken. We hebben het nog een dag kunnen weerstaan, maar uiteindelijk zijn we toch maar allerlei typisch Sichuan snacks gaan proberen, zo van de stalletjes. En niet eens ziek geworden.

street repairs in Chengdu

Qingyang Gong temple in Chengdu

the Thousand Buddha Peace Pagoda, landmark in Chengdu

more of the Qingyang Gong temple, a Taoist temple

offerings inside the temple complex

more offerings, incense and candles

Al die kleinere straatjes lenen zich natuurlijk ook uitstekend om in een complete chaos te veranderen, en dat is dan ook het straatbeeld van Chengdu, van de vroege ochtend tot de late avond. Een en ander wordt opgeluisterd door het continue gebruik van de hoorn door iedere zichzelf respecterende autogebruiker (en dat zijn er nogal wat, tegenwoordig), het continue gebruik van de fietsbel door iedere zichzelf respecterende fietser (en dat zijn er ook nogal wat, zoals je misschien gewaar bent), en het maken van het geeft niet welke vorm van lawaai door iedereen die niet toevallig een auto of een fiets gebruikt op dat moment. Zo wordt er druk op houten kisten geslagen, zonder dat dat nou een duidelijke reden heeft, er wordt geschreeuwd, er wordt (natuurlijk) vrolijk gerocheld en gespuugd, kortom, geen moment rust op straat.

Chengdu is ook de plaats van de panda beren, er is een natuur reservaat zo’n vijftig kilometer naar het noorden, en een research centre net buiten de stad. De weg van de minste weerstand, en de meeste kans om uiteindelijk panda’s te zien, is een bezoek aan het research centre, en inderdaad, panda’s zijn enorm grappige beesten, cute, so to speak. En enorm groot. Toevallig waren er net twee baby panda’s, een één week en een drie weken oud, in het panda hospitaal, en als je net die enorme volwassen panda’s gezien heb, kun je je ogen niet geloven. Een baby panda is net iets groter dan een hand, niet meer. Een keer raden wat voor een huisdier mijn vrouw nou wil.

naar: de Boeddhistische grotten van Dazu

the giant panda, in the research centre

and a closer look…

the less-wellknown family member, the red panda

Nederlands	French	German
Italian	Spanish	Russian
Chinese	Portugese	Indonesian

first-hand travel experiences and impressions of travel destinations

02. the itinerary

01. the Iran plan

Expressionism in Museum De Fundatie

Impressive exhibition of German expressionism in the regional Museum De Fundatie, in Zwolle, The Netherlands, with all the big names – Macke, Kirchner, Pechstein – included

Castle Nijenhuis of the Museum De Fundatie

As the second location of Museum De Fundatie, Castle Nijenhuis provides a further glimpse of the permanent collection, as well as an exciting and varied sculpture garden

Museum De Fundatie

Lovely museum in Zwolle, The Netherlands, actively organising ambitious exhibitions next to their impressive permanent collection, which consists mainly of modern and contemporary art

Mandalay

The old Myanmar capital is, as so many other places here, quite run down, but is surrounded by fascinating ‘deserted cities’, full of temples and pagodas, also in various states of disrepair.

Yangon

Except for the spectacular Shwedagon Paya – temple, pagoda, stupa -, Yangon is a pretty run-down city.

de Yangzi River

Een reisje over de Yangzi River, met als hoogtepunt de beroemde Three Gorges, wordt een stuk avontuurlijker op een Chinese boot, met all Chinese karakteristieken van dien.

Dazu

Dazu is één van de Chinese steden met Boeddhistische grotten, prachtig beschildert; er komen, met de lokale bus, heeft enig voeten in de aarde!

Chengdu

Chengdu is een enorme stad, maar het centrum is eigenlijk net een dorp, alhoewel een vrij chaotisch dorp; markten, restaurants en lawaaierig verkeer, en buiten de stad heuse panda beren.

Recent Posts

Translate

The Categories

Share this:

Share this:

Impressive exhibition of German expressionism in the regional Museum De Fundatie, in Zwolle, The Netherlands, with all the big names – Macke, Kirchner, Pechstein – included

Share this:

As the second location of Museum De Fundatie, Castle Nijenhuis provides a further glimpse of the permanent collection, as well as an exciting and varied sculpture garden

Share this:

Lovely museum in Zwolle, The Netherlands, actively organising ambitious exhibitions next to their impressive permanent collection, which consists mainly of modern and contemporary art

Share this:

The old Myanmar capital is, as so many other places here, quite run down, but is surrounded by fascinating ‘deserted cities’, full of temples and pagodas, also in various states of disrepair.

Share this:

Except for the spectacular Shwedagon Paya – temple, pagoda, stupa -, Yangon is a pretty run-down city.

Share this:

Een reisje over de Yangzi River, met als hoogtepunt de beroemde Three Gorges, wordt een stuk avontuurlijker op een Chinese boot, met all Chinese karakteristieken van dien.

Share this:

Dazu is één van de Chinese steden met Boeddhistische grotten, prachtig beschildert; er komen, met de lokale bus, heeft enig voeten in de aarde!

Share this:

Chengdu is een enorme stad, maar het centrum is eigenlijk net een dorp, alhoewel een vrij chaotisch dorp; markten, restaurants en lawaaierig verkeer, en buiten de stad heuse panda beren.

Share this:

Recent Posts

Translate

The Categories